Het oog is het orgaan waarbij uiteraardzien. Maar als we stoppen om meer na te denken over het, we beseffen het prachtig hulpmiddel waarvan de natuur ons heeft begiftigd. Gewoon je ogen dicht voor een moment om een gevoel van verlies te voelen. Het oog stelt ons in staat omoverdracht van de energie van licht met al zijn kleuren, dat is de wereld waarin wij leven, direct in het centrum van onze hersenen en ons bewustzijn. Vanaf de geboorte gebruiken we onze ogen in elke activiteit voor elke dag van ons leven en helaas, mensen met een verminderd gezichtsvermogen, goed kent het belang van deze zin.Maar kijk een beetje meer in het bijzonder hoe het wordt gedaan.
Bij volwassenen kan worden vergeleken met een kleine ping-pong met verschillende diameters, met een gewicht van ongeveer 7 g en een interne spanning 16 mmHg (genoemd intraoculaire druk of IOP onder het acroniem Angelsaksische Intraoculaire druk), door de vloeistof in het interieur. Opgehangen in de orbitale vet en beschermd tegen orbit, dankt zijn grote mobiliteit6 oogspieren die u toelaten om in alle richtingen bewegen en coördineren collimerende zulke bewegingen met het andere oog door het verstrekken van een enkel helder beeld van de afstand van een paar centimeter (met stereoscopisch zicht), tot oneindig. Kortom, een meesterwerk van de biotechniek.
Bij de geboorte de oogbol is korter dan de norm (verziend) en in tegenstelling tot de voorkant (hoornvlies en kristallijne al bereiken 2 jaren het normale formaat), groeit snel in haar achterste gedeelte (waarschijnlijk niet alleen beïnvloed door genetische factoren en milieu-factoren en neurologische) bereiken van de grootte van de volwassen (over 23,5 mm in een normaal subject) reeds in de adolescentie. De inharmonies van deze latere ontwikkeling in verband met dat van het hoornvlies die leidt tot de oprichting van refractieafwijkingen (bijziendheid , hypermetropie, astigmatisme).
Il wereld oculare, extern gedekt door een slijmvlies transparante, debindvlies, bestaat uit drie lagen die van buiten naar binnen zijn: sclera, coroide, netvlies. Lichtgolven dringen in het oog door de eerstehoornvlies, dat de transparante koepel aan de voorzijde van het oog, verder door deleerling, het gat begrensd door ' iris, bepaalt dekleur van de ogen, worden gebroken door kristallijne, transparante lens gelegen achter de iris en de pupil. Het licht gaat dan door deglasachtig, een gel die ongeveer 80% van het volume van het oog en waarvan de veranderingen vertegenwoordigt (floaters), zijn verantwoordelijk voor die grijze punten die zweven in onze ogen, om eindelijk te bereikennetvlies, in een bepaalde regio van deze gespecialiseerde, devlek waar het licht informatie worden omgezet in elektrische signalen, verzameld door oogzenuwen naar de hersenen via devisuele pathways.