Specialistische examens

L'oktober (van het Angelsaksische acroniem van Optical Coherence Tomography of optische coherentietomografie) is een recente niet-invasieve diagnostische techniek die het mogelijk maakt, zonder in contact te komen met het oog, verkrijgen door middel van een reeks foto's die zijn genomen met behulp van de weerkaatsing van laser- en infraroodstralen die op het voorste segment van het oog worden gestuurd om beelden met een hoge resolutie van het hoornvlies te verkrijgen, van de voorkamer, van de iris, van de iridocorneale hoek, van de pupil en de lens. Het is van fundamenteel belang bij de voorspelling en het postoperatieve verloop van sommige soorten refractieve chirurgie en bij de diagnose en therapie van sommige ziekten van dit gebied van het oog. Zoals, het is een niet-invasieve test, duurt een paar minuten en vereist geen verwijding van de pupillen en aan het einde van de evaluatie kan de patiënt zijn of haar activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

Pachymetrie is een diagnostische test waarmee de nauwkeurige meting van de dikte van het hoornvlies wordt verkregen, d.w.z. de transparante koepel voor de iris (het gekleurde deel van het oog). Het hoornvlies is in normale toestand in het midden ongeveer 540 micron, d.w.z. duizendsten van een millimeter (0,54 mm) en de dikte neemt toe in het gebied nabij het midden (over 550 micron) en in de perifere (650 micron). In aanwezigheid van bepaalde pathologieën kan het hoornvlies dikker of dunner zijn. Meting van de dikte van het hoornvlies kan worden uitgevoerd met behulp van een ultrasone sonde (ultrasone pachymetrie), door infraroodstraling (optische pachymetrie) of via OKT (van het voorste segment). Alle drie de methodes kunnen bij ons op kantoor worden uitgevoerd. Pachymetrie vertegenwoordigt het onderzoek essentieel bij procedures voor refractiechirurgie het hoornvlies aantasten, conditionering vaak (samen met pupillometrie en brekingsfout) de keuze van het type interventie. Ten slotte is het essentieel als corrigerende factor bij de beoordeling van oogdrukmeting bij oculaire hypertensie en glaucoom. Het is een niet-invasief onderzoek, duurt een paar minuten en vereist geen verwijding van de pupillen (bij ultrasone pachymetrie zijn slechts enkele druppels plaatselijke verdoving nodig) en de patiënt kan aan het einde van de evaluatie zijn activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen

Het is een examen waarbij de pupildiameter wordt gemeten, zowel bij sterk licht (fotopica) die van weinig licht (scotopisch). De informatie die door dit onderzoek wordt verzameld, wordt door de oogarts gebruikt, zowel voor de studie van refractieve chirurgie als voor moderne cataractchirurgie, omdat pupilkinetiek de kwaliteit van het op het netvlies geproduceerde beeld aanzienlijk beïnvloedt. Het is een niet-invasief onderzoek, duurt een paar minuten en vereist geen verwijding van de pupillen en aan het einde van de evaluatie kan de patiënt zijn of haar activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen

De synoptofoor is een oogheelkundig instrument dat wordt beschouwd als de "gouden standaard" voor de diagnose en corrigerende therapie van verschillende oculaire motiliteitsdisfuncties, zoals strabisme, Amblyopie, diplopie, heteroforie, bijv. Gebruikt door de orthoptist, kan worden gebruikt om de loenshoek te meten, de eteroforie, de mate van stereopsis, van fusie en convergentie en is onmisbaar voor het uitvoeren van revalidatieoefeningen voor de oculaire motiliteit. Het instrument is ook in staat om latente scheelzien te meten, waardoor tijdige actie mogelijk is om het te corrigeren voordat het zich manifesteert. Het is een apparaat dat is uitgerust met twee oculairs waardoor de patiënt twee platen met beeldjes en knoppen ziet waarmee de waargenomen beelden kunnen worden verplaatst, waardoor ze weg of dichterbij komen, waardoor de oogspieren worden getraind. Het is een niet-invasief onderzoek, duurt enkele minuten en vereist geen druppelinstillatie en de patiënt kan aan het einde van de evaluatie zijn activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

Het scherm van Hess-Lancaster of test van Hess-Lancaster is een oftalmologische diagnostische test waarmee u oculaire motiliteitsdefecten kunt diagnosticeren en documenteren, verantwoordelijk voor diplopie, strabisme of verlamming van de oogspieren. De test bestaat uit het evalueren van de motorische coördinatie van de twee ogen en hun mogelijke afwijking in de verschillende kijkposities, waarbij wordt bepaald welke oogspier verantwoordelijk is voor de afwijking. Tijdens het examen, de patiënt wordt gevraagd om voor een vierkant scherm te gaan zitten en een bril te dragen met een rode en een groene lens. Tenslotte krijgt hij een groene zaklamp waarmee hij het door de orthoptist geprojecteerde doel zal verlichten. Tijdens het examen, de orthoptist rapporteert op de test de door de patiënt belichte punten, waaruit een grafiek wordt verkregen die het mogelijk maakt om de mogelijke aanwezigheid van defecten in oculaire motiliteit te diagnosticeren. Het is een niet-invasieve test die kan worden uitgevoerd bij patiënten van alle leeftijden, duurt enkele minuten en vereist geen druppelinstillatie en de patiënt kan aan het einde van de evaluatie zijn activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

De Myah-tool van Topcon gebruiken. (Link https://topconmyah.com/), waarmee onze studio is uitgerust, het is mogelijk om deze test en de gecomputeriseerde en niet-invasieve tests uit te voeren voor de volledige studie van de traanfilm, zoals beeldvorming van de klieren van Meibom, de analytische studie van de traanmeniscus, de studie van de knipperfrequentie en de evaluatie van aberraties tussen knipperingen. Het zijn niet-invasieve tests, er worden geen druppels toegediend het duurt een paar minuten en aan het einde van de evaluatie kan de patiënt zijn activiteiten hervatten zonder bijzondere voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

De Myah-tool van Topcon gebruiken. (Link https://topconmyah.com/), waarmee onze studio is uitgerust, het is mogelijk om deze test en de gecomputeriseerde en niet-invasieve tests uit te voeren voor de volledige studie van de traanfilm, zoals beeldvorming van de klieren van Meibom, de analytische studie van de traanmeniscus, de studie van de knipperfrequentie en de evaluatie van aberraties tussen knipperingen. Het zijn niet-invasieve tests, er worden geen druppels toegediend het duurt een paar minuten en aan het einde van de evaluatie kan de patiënt zijn activiteiten hervatten zonder bijzondere voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

De Myah-tool van Topcon gebruiken. (Link https://topconmyah.com/), waarmee onze studio is uitgerust, het is mogelijk om deze test en de gecomputeriseerde en niet-invasieve tests uit te voeren voor de volledige studie van de traanfilm, zoals beeldvorming van de klieren van Meibom, de analytische studie van de traanmeniscus, de studie van de knipperfrequentie en de evaluatie van aberraties tussen knipperingen. Het zijn niet-invasieve tests, er worden geen druppels toegediend het duurt een paar minuten en aan het einde van de evaluatie kan de patiënt zijn activiteiten hervatten zonder bijzondere voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

De Myah-tool van Topcon gebruiken. (Link https://topconmyah.com/), waarmee onze studio is uitgerust, naast gecomputeriseerde en niet-invasieve tests is het mogelijk om de volledige studie van de traanfilm uit te voeren, zoals beeldvorming van de klieren van Meibom, de analytische studie van de traanmeniscus, de studie van de knipperfrequentie en de evaluatie van aberraties tussen knipperingen, ook biometrie met behulp van optische interferometrie met lage coherentie (dat wil zeggen de anteroposterieure meting van de oogbol). Bijziendheid treedt op als gevolg van overmatige anteroposterieure uitrekking van de oogbal (axiale bijziendheid). Geschat wordt dat de 50% van de wereldbevolking, inclusief Europese regio's, bijziend worden door 2050¹. De MYAH-tool bij kinderen maakt het mogelijk om de progressie van bijziendheid te volgen en de verkregen metingen te vergelijken met groeicurven voor axiale lengte met behulp van de grote dataset verzameld door de Erasmus Universiteit (Rotterdam, NL)³. Vandaag door deze gegevens te integreren met het gebruik van een nieuwe generatie lenzen, zowel door contact als door brillen, naast het corrigeren van het bijziende refractiedefect, kan een "behandeling" worden uitgevoerd die in staat is de progressie van bijziendheid in de leeftijdsgroep te vertragen vanaf 4 naar 16 leeftijd. Rx en Axial Length-grafieken stellen u in staat om de voortgang en de effectiviteit van de behandeling te volgen. MYAH levert deze gegevens zodat u veranderingen in de tijd kunt vergelijken. Het is een examen, niet-invasieve, er worden geen druppels toegediend het duurt een paar minuten en aan het einde van de evaluatie kan de patiënt zijn activiteiten hervatten zonder bijzondere voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

¹Holden, BA, Fricke, TR, Wilson, DA et al. Wereldwijde prevalentie van bijziendheid en hoge bijziendheid en temporele trends van 2000 door 2050. Oogheelkunde. 2016; 123:1036–42.

²Mandal, P, ber, EJ, Daar in ZA, et al. Geldigheid en herhaalbaarheid van de Aladdin oculaire biometer. BJO. December 01, 2015. Beschikbaar van

³Coördinaten die in dit Myopia-apparaat zijn verwerkt, zijn de meest recent beschikbare gegevens en afkomstig van de Myopia Research Group van het Erasmus MC, Rotterdam

http://dx.doi.org/10.1136/bjophthalmol-2013-304002

Auto-refractometrie is een gecomputeriseerde diagnostische test waarmee de objectieve evaluatie van gezichtsstoornissen, zoals bijziendheid, verziendheid en astigmatisme. De test uitgevoerd door de autorefractor, hij kan, in een paar seconden en op een niet-invasieve manier, om het brekingsdefect van het te onderzoeken oog met absolute precisie te identificeren. Eenvoudig uit te voeren examen, niet-invasieve, voor zowel volwassenen als kinderen, wordt uitgevoerd met zeer nauwkeurige computergestuurde instrumenten. Autorefractometrie in ons kantoor, de meting van de axiale lengte met behulp van het Topcon Myah-instrument is gekoppeld (Link https://topconmyah.com/). Voor kinderen vanaf 0 een 6 leeftijd, in plaats daarvan wordt een gecomputeriseerde autorefractor gebruikt waarmee eventuele visuele defecten op een afstand van meer dan kunnen worden vastgesteld 1 metro, gereedschap speciaal ontworpen en gebouwd voor deze kleine patiëntjes. Het is een niet-invasief onderzoek, druppels voor pupilverwijding worden ingeprent en het duurt een paar seconden. Aan het einde van de evaluatie kan de jonge patiënt zijn of haar activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

Kleurperceptie is een complex fenomeen, nog steeds niet helemaal opgehelderd, wat wordt bereikt dankzij de corticale verwerking van de informatie die door bepaalde cellen van het netvlies wordt verzonden (kegels) die gevoelig zijn voor de perceptie van rood, van groen en blauw. Een genetisch defect dat resulteert in het ontbreken van een of meer van deze gespecialiseerde cellen resulteert in het onvermogen om alle kleuren waar te nemen, genoemde voorwaarde achromatospie of alleen van bepaalde kleuren die het dicteert dyschromatopsie (inclusief de Kleurenblind). Ook kunnen er personen zijn die gevoelig zijn voor alle drie de basiskleuren (trichromatisme), maar ze hebben een tekort, in wisselende mate, van de receptoren van een van de drie fundamentele kleuren (dischromatische anomalieën). De tests die dergelijke chromatische veranderingen bestuderen, zijn voornamelijk de Ishihara-test en de proef van Fansworth-Munsell. De eerste is de evaluatie in een reeks van 38 planken (deze “Ishihara-platen”) elk heeft veel kleine cirkels van verschillende grootte en kleur die bereid zijn een "nummer" of een "pad" te definiëren dat het onmogelijk is voor personen met dyschromatopsie om waar te nemen. De "Tables of Ishihara" is een snel examen, van een paar minuten, vooral gericht op de identificatie van patiënten die lijden aan dyschromatopsie van de rood-groene as, zelfs als ze in staat zijn om de entiteit van de chromatische gevoeligheidsdefecten te definiëren.

Kleurperceptie is een complex fenomeen, nog steeds niet helemaal opgehelderd, wat wordt bereikt dankzij de corticale verwerking van de informatie die door bepaalde cellen van het netvlies wordt verzonden (kegels) die gevoelig zijn voor de perceptie van rood, van groen en blauw. Een genetisch defect dat resulteert in het ontbreken van een of meer van deze gespecialiseerde cellen resulteert in het onvermogen om alle kleuren waar te nemen, genoemde voorwaarde achromatospie of alleen van bepaalde kleuren die het dicteert dyschromatopsie (inclusief de Kleurenblind). Ook kunnen er personen zijn die gevoelig zijn voor alle drie de basiskleuren (trichromatisme), maar ze hebben een tekort, in wisselende mate, van de receptoren van een van de drie fundamentele kleuren (dischromatische anomalieën). De tests die dergelijke chromatische veranderingen bestuderen, zijn voornamelijk de Ishihara-test en de proef van Fansworth-Munsell. Lees eerst KLEURGEVOELIGHEIDSTEST (Ishihara-platen). Ik test Farnsworth-Munsell 100 Hue Kleur Visie, o Munsell-zichttest, het is een test die met grotere precisie en specificiteit de aanwezigheid van een afwijking in de perceptie van kleuren evalueert. In feite moet de patiënt bestellen, volgens zijn perceptie van kleuren, 100 gekleurde pionnen die kleine verschillen van elkaar hebben en die alle visuele nuances dekken die worden beschreven door het Munsell-kleurensysteem. De opstelling van de gekleurde pionnen wordt vervolgens verwerkt door een computer die met uiterste precisie eventuele afwijkingen in de perceptie van kleuren identificeert (inclusief kleurenblindheid). Deze controle is vooral belangrijk voor ontwerpers, fotografen en coloristen, evenals in het bijzonder sporten die nauwkeurig kleurenzien vereisen. Het examen duurt ca 20 minuten en de diagnose wordt direct gemeld. Beide tests kunnen in ons kantoor worden uitgevoerd en nadat de patiënt zijn activiteiten kan hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

De binoculaire visie, zei ook stereoscopisch zicht de stereopsi, is het vermogen van het visuele systeem om een ​​klein deel van het gezichtsveld dat tegelijkertijd door de twee ogen wordt gezien op te tellen en een enkel beeld te vormen. De vorm, visuele breedte en scherpte, binoculair zicht zijn subjectieve kenmerken die worden beïnvloed door de genetica en biologie van de ogen, van de morfologie van het gezicht (neus, oogpositie en afstand, wangen, wenkbrauwen, bijv), maar ook cultuur, aan de ervaring en kennis van de waargenomen objecten. Van binoculair zicht hangt de fusie waarbij de activiteit van de extrinsieke oogspieren betrokken is, voor de positionering van de visuele assen op het geïnteresseerde object en het paranormale vermogen om te vormen, van twee vergelijkbare netvliesafbeeldingen, een enkele visuele weergave. De stereopsis het is het waarnemingsvermogen waarmee je de beelden die uit de twee ogen komen, kunt combineren, dan vanwege hun verschillende anatomische positionering, ze hebben een visusongelijkheid die door de hersenen wordt uitgebuit om informatie te verkrijgen over de diepte en ruimtelijke positie van het beoogde object en daarom maakt stereopsis het mogelijk om driedimensionaal zicht te genereren. De studie door fusie- en stereopsistests (Stereo Test Lang I en II) zijn van fundamenteel belang voor de ontwikkeling van het gezichtsvermogen bij kinderen vanaf 2 naar 5 jaar omdat ze ons directe informatie geven over de staat van samenwerking van de twee ogen en over de corticale verwerking van de beelden en om scheelzien te benadrukken.

Hoewel het een subjectieve test (enkel verliezen de instelling voor de test ongeldig) en kan scotomen niet markeren (veranderingen in het gezichtsveld) onder de 6°, wat de meerderheid is, is het een uiterst eenvoudig te gebruiken examen, herhaalbare thuis en gevoelig genoeg is indien zorgvuldig gedaan om te bepalen zelfs kleine en beginnende retina, alsmede ontwikkeling van scotomen reeds bestaande toezicht. Bij het uitvoeren van de test Amsler, de patiënt moet de roosterpositie ongeveer 30 cm, met correctie voor bijziend en als je onderzoekt elk oog. Het testraster is in staat om de gehele macula te beoordelen. Staren naar de zwarte stip in het midden met een focus (absoluut zonder dat je je ogen uit deze streefwaarden) met goede verlichting, U kunt markeren vervormingen, onregelmatigheden en vervormingen (metamorfospie) het net in overeenstemming met eventuele wijzigingen retinale maculaire foveali. Voor deze eenvoudige test en een subjectieve, met zorg te gebeuren, kunnen zeer belangrijk voor een pathologie van de macula en foveale, dat wil zeggen dat gebied van het netvlies gewijd aan visie scherp. Zorg ervoor dat u het oog te verplaatsen van de zwarte stip, de vierkanten moeten worden nageleefd die altijd recht en zonder onderbrekingen moeten zijn, gebieden van verwarring of vervorming. Indien deze aanwezig zijn, is het raadzaam contact op te nemen met uw oogarts om het maculagebied verder te onderzoeken met een bezoek aan de fundus en OCT.

De proef van 4 Lights of Worth is een klinische test die evalueert hoe vastgelegde beelden naar de hersenen worden verzonden. De binoculaire visie, zei ook stereoscopisch zicht de stereopsi, is het vermogen van het visuele systeem om een ​​klein deel van het gezichtsveld dat tegelijkertijd door de twee ogen wordt gezien op te tellen en een enkel beeld te vormen. De vorm, visuele breedte en scherpte, binoculair zicht zijn subjectieve kenmerken die worden beïnvloed door de genetica en biologie van de ogen, van de morfologie van het gezicht (neus, oogpositie en afstand, wangen, wenkbrauwen, bijv), maar ook cultuur, aan de ervaring en kennis van de waargenomen objecten. Van binoculair zicht hangt de fusie waarbij de activiteit van de extrinsieke oogspieren betrokken is, voor de positionering van de visuele assen op het geïnteresseerde object en het paranormale vermogen om te vormen, van twee vergelijkbare netvliesafbeeldingen, een enkele visuele weergave. Onder normale omstandigheden is de visuele assen, de denkbeeldige lijnen die het object met de foveas verenigen, convergeren op een enkel punt. De hersenen ontvangen zo het beeld van een object, van elk oog, en voegt ze samen tot één afbeelding. Dit vermogen wordt genoemd Fusie. Bij fusie onderscheiden we twee aspecten: één motor (geeft het vermogen aan om de ogen uit te lijnen om sensorische fusie te behouden) en een zintuiglijk, aspecten die gelijktijdig voorkomen. Fusie vindt alleen plaats als de beelden die naar de hersenen worden gestuurd afkomstig zijn van overeenkomende punten en als ze even groot en scherp zijn. De WORTH-test wordt gebruikt om fusie te bestuderen. De patiënt krijgt een bril met verschillende gekleurde lenzen: een rode en een groene en geobserveerd 4 lichten van verschillende vorm en kleur. Hij test, die kan worden uitgevoerd voor zowel ver als dichtbij, stelt u in staat om de mate van corticale fusie van de patiënt te beoordelen of er sprake is van diplopie of onderdrukking van één oog en om het dominante oog te beoordelen.

Schirmer's test voorgesteld in 1903 en nu vervangen door geautomatiseerde hulpmiddelen voor de studie van de traanfilm, zoals Myah van Topcon (Link https://topconmyah.com/), gebruikt in onze studie, het wordt gebruikt om te bepalen of het oog voldoende tranen produceert om het vochtig te houden. Het wordt uitgevoerd met het aanbrengen van een kleine strook ruitjespapier tussen het oog en het ooglid. De test is negatief (normaal) als de door het papier geabsorbeerde scheuren groter zijn dan i 10 mm binnen 5 minuten of positief (ernstige hypolacrimie indien minder dan 10 mm, ernstige hypolacrimie minder dan i 5 mm). Het gebruik van een verdovende oogdruppel zorgt ervoor dat alleen de basale traanafscheiding wordt gemeten (Jones-test). De secretie varieert met de leeftijd en andere factoren (hormonaal, breedte van de palpebrale spleet, etc..) kan de gevoeligheid van de test beïnvloeden.

Tonometrie is het meten van de oogdruk (spanning aanwezig in het oog, ook wel IOP genoemd van het Angelsaksische acroniem Intra Ocular Pressure). Deze meting kan worden uitgevoerd met de zogenaamde applanatietonometer (Goldmann-tonometer beschouwd als de "gouden standaard"), instrument dat door contact met het hoornvlies de meting kan uitvoeren en in dit geval enkele druppels verdovende oogdruppels en een kleurstof worden ingedruppeld (fluoresceïne) van alternatief, bij ons atelier, de murmur-tonometer kan worden gebruikt (pneumotonometrie) waarvoor geen contact van een instrument met het hoornvlies nodig is, daarom is het niet nodig om verdoving of kleurstof toe te dienen en wordt de intraoculaire druk gemeten door middel van een lichte luchtstroom die naar het oog van de patiënt wordt gericht. Bovendien kan dit instrument de dikte van het hoornvlies detecteren (vedi pachymetrie), het corrigeren van de gemeten waarde met de werkelijk aanwezige waarde in het oog met behulp van een algoritme. Het meten van de oogdruk is een onmisbaar onderzoek bij de preventie en monitoring van glaucoom, stiekeme en onderschatte ziekte die onherstelbare schade kan aanrichten aan het gezichts- en gezichtsveld.

De corneale topografie, ook wel hoornvlieskaart genoemd, is een onderzoek dat de kromming van het voorste oppervlak van het hoornvlies bestudeert, op elk punt. De punten die dezelfde kromming hebben, worden dan met dezelfde kleur op de testafdruk weergegeven, en deze afdruk lijkt uiteindelijk op een geografische kaart met zijn contourlijnen in kleur, dat identificeren, met blauwe kleur, bijvoorbeeld de zee en haar diepten, terwijl met de rode kleur de top van een vulkaan. Hoornvliestopografie is van groot nut, vooral in afwachting van een refractieve interventie; het laat de chirurg weten of het hoornvlies een normale vorm heeft, maar ook om onregelmatig astigmatisme te identificeren dat wordt veroorzaakt door de afdruk op het hoornvlies van overmatige slijtage van contactlenzen (fenomeen dat warpage wordt genoemd), keratoconus en andere dikteafwijkingen. Het stelt u ook in staat om te begrijpen of het hoornvlies, ad esempio, een operatie heeft ondergaan en om eventuele eerdere trauma's te benadrukken of ook om het resultaat van refractiechirurgie te bestuderen.

De orthoptist (de assistent oogheelkunde) is de professionele figuur die de oogarts ondersteunt, bij preventie, bij de evaluatie en visuele rehabilitatie van motorische en sensorische stoornissen van het gezichtsvermogen. Dus met de bezoeken orthoptische, de orthoptist kan niet alleen de mogelijke aanwezigheid van een afwijking van het neuromusculaire apparaat van de ogen beoordelen (scheelzien, afschaffing, diplopie, exoforie, esophorie, convergentie tekort, etc..), maar ook om deze pathologieën vaak en in synergie met de oogarts te behandelen, bij jonge patiënten, met ouders, om de juiste neuro-functionele balans van oculaire motiliteit en visuele functie te herstellen. Inderdaad, de orthoptist, in synergie met de oogarts, verzorgt de behandeling van amblyopie of lui oog, of die aandoening waarbij een vermindering van de gezichtsscherpte in één oog wordt vastgesteld (of zeldzamer beide) bepaald door een ander visueel defect tussen de twee ogen, een scheelzien of andere veranderingen in het visuele systeem. Het is ook nuttig bij de studie van patiënten die kandidaat zijn voor refractiechirurgie en patiënten met een hoog refractiedefect bij cataractchirurgie. Het orthoptische bezoek is een examen, niet-invasieve, er worden geen druppels gedruppeld is langdurig 20-30 minuten en de patiënt kan aan het einde van de evaluatie zijn activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.

Visieontwikkeling bij de geboorte is nog maar net begonnen en alleen tijdens de volgende 6 jaar zal worden voltooid. Het is daarom essentieel, respect een kalender van oog- en orthoptische controles die ze zouden kunnen benadrukken een zichtprobleem dat het kind niet kan waarnemen of manifesteren.

Dus hier zijn de aanbevolen afspraken voor onze kinderen:

1° controle. Het wordt uitgevoerd in de dagen na de geboorte, meestal van de kinderarts, met een screeningstest (rode reflextest) die dient om ernstige pathologieën zoals retinoblastoom aan het licht te brengen, aangeboren cataract, aangeboren glaucoom of andere aangeboren afwijkingen. Evaluatie van de fundus, uitgevoerd door de oogarts, het is ook "verplicht" voor te vroeg geboren kinderen, omdat ze retinopathie van prematuren kunnen ontwikkelen (ROP).

2° controle. Binnen het eerste levensjaar bij vroeggeboorten, of ze al dan niet retinopathie van prematuren ontwikkelen, aangezien het risico op het ontwikkelen van visuele afwijkingen en strabisme bij deze proefpersonen groter is dan bij voldragen geboorten. Binnen het eerste levensjaar moeten ook kinderen van moeders die het hebben opgelopen worden gecontroleerd ziekten tijdens de zwangerschap, zoals toxoplasmose of rubella, kinderen mee gezinsleden met een netvliesaandoening van erfelijke aard en de kinderen bij wie de kinderarts controleert (na 6 maanden) En'abnormale oogbewegingen of loensafwijkingen die al dan niet gepaard kunnen gaan met brekingsdefecten.

3° controle. Ai 3 jaar, zelfs als het kind niet klaagt over ongemak, een volledig oogonderzoek moet worden uitgevoerd, onmisbaar voor het identificeren van brekings- en oculaire motiliteitsafwijkingen, een diagnose stellen Amblyopie, (het zogenaamde luie oog) en voer zo snel mogelijk de nodige behandeling uit.

4° controle. Een 5/6 leeftijd samenvallend met de start van de basisschool. Op deze leeftijd i visuele gebreken ze moeten onmiddellijk worden gecorrigeerd om de best mogelijke gezichtsscherpte te garanderen en hun evolutie beter te beheersen.

5°controle. Een 8 leeftijd omdat het begin van bijziendheid vaak op deze leeftijd voorkomt, vooral als er een familiegeschiedenis is van dit refractiedefect.

Vervolgens doorgaan met periodieke oogonderzoeken volgens de indicaties van de oogarts.

Enkele maanden of jaren na de staaroperatie tussen de 20 en de 30% Van de ogen, naar de capsule (de buitenste laag a “tas” van de lens) waar de kunstlens wordt geplaatst, het kan ondoorzichtig worden in zijn rug, waardoor het gezichtsvermogen vermindert (secundaire cataract). Deze ondoorzichtigheid kan permanent worden geëlimineerd door laserbehandeling (capsulotomie YAG-laser). Volledig pijnloze, niet-invasieve behandeling van enkele minuten waarbij alleen oogdruppels voor pupilverwijding en eventueel verdoving voor het aanbrengen van een contactlens nodig zijn. Aan het einde van de sessie kan de patiënt zijn of haar activiteiten hervatten zonder speciale voorzorgsmaatregelen of waarschuwingen.